Zeta

Ég man þegar ég var að skrifa ritgerðir og annað slíkt í Bókmenntafræði á sínum tíma. Maður sat nóttina áður allur sveittur og áhyggjufullur. Eitt skipti, ekki man ég ég af hverju, þá skrifaði ég z í staðinn fyrir s. Mér til mikillar furðu minntist kennarann á þetta. Ég gat ekki annað en hlegið og sagt: ,,já ég veit ekki af hverju ég gerði þetta". En þetta var sennilega því mér þótti það fyndið einu sinni og var alltaf að gera það og af einhverri ástæðu læddist hann inn í aftur.

Ekki ætla ég að hallmæla Ingvari Gylfasyni, en að mig minnir þegar hann sjálfur spurður hvenær ætti að beita reglunni varð honum fátt um svör. Því spyr ég: af hverju skrifa svona margir í Frjálslyndaflokknum, eða sem voru í Framfaraflokknum með stafnum z? Kannzki bara ég sem er að bulla?

 

 

Athugasemdir

[Grétar Amazeen (IP-tala skráð) 11.4.2007 kl. 02:03]

Ég vil fá z aftur. Bæði það að það auki á fjölbreytni málsins, þá er það líka fínt fyrir orðsifjaperverta að hafa hana til að rifja upp hvaðan sum orð koma.

[Marvin Lee Dupree, 11.4.2007 kl. 02:32]

Jú, ég væri ekkert á móti því að taka upp zetuna aftur enda er etymology og málvísindi þannig grein, pervítísk !

En hvað varðar fjölbreytni málsins þá held ég að það yrði sniðugt ef það væri dálkur í Morgunblaðinu á t.d. þriðjudögum þar sem höfundurinn mætti alls ekki nota ákveðin orð og jafnvel ættu að vera fleiri höft

Viðkomandi þyrfti að vera svolítið sniðugur. Bara hugmynd, svona svipað og Perec gerði þegar hann ákvað að skrifa heila skáldsögu án þess að nota stafinn e.